BAB 14: SEKOLAH DAN PERSEKITARAN

persekitaran sekolah

Bab ini bertujuan untuk memastikan kita dapat memahami, berbincang dan mengenal pasti aspek-aspek berkaitan dengan hubungan organisasi sekolah atau pendidikan dengan masyarakat, isu pendidikan semasa dan dapat mengaitkannya dengan pendidikan globalisasi. Community Based Education (CBE) didefinisikan sebagai proses individu dewasa menjadi kompeten menangani keterampilan, sikap dan konsep dalam hidup di dalam dan mengawal aspek tempatan dari masyarakat melalui partisipasi secara demokratik (Michael W. Galbraith). Globalisasi adalah proses di mana kejadian, keputusan dan kegiatan di salah satu bahagian dunia menjadi suatu konsekuensi yang signifikan bagi individu dan masyarakat di tempat, daerah atau negara lain yang jauh. Pendidikan memerlukan tindakan secara holistik agar masyarakat memperoleh mutu pendidikan yang setara, bersifat futuristik dalam menghadapi masa depan yang penuh persaingan.

Pelaksanaan hubungan pendidikan bersama masyarakat ialah melalui pelaksanaan pendidikan Formal iaitu sekolah yang memiliki program pendidikan untuk masyarakat, Non-formal iaitu ahli-ahli yang memiliki kegiatan untuk masyarakat di luar fungsinya dan In-formal iaitu kegiatan pendidikan yang ada dan berkembang di dalam masyarakat.

persekitaran sekolah

Antara tujuan hubungan pendidikan dengan masyarakat ialah menggalakkan inisiatif meningkatkan komitmen dan penglibatan masyarakat terhadap sekolah melalui pelaksanaan desentralisasi serta menggalakkan masyarakat membangunkan inovasi dan mengganti peranan sekolah meningkatkan mutu, kerelevanan, efesien kepada pihak sekolah.

Antara isu dan cabaran pendidikan semasa ialah integrasi nasional. Integrasi nasional melalui Dasar Pelajaran boleh dipupuk melalui penerapan nilai, keberkesanan mata pelajaran Sivik dan Kewarganegaraan, konsep Sekolah Wawasan, pemantapan aktiviti kurikulum dan kokurikulum dan perkasakan bahasa Kebangsaan.

persekitaran sekolah

Isu dan cabaran pendidikan semasa kedua ialah pendemokrasian. Pendidikan tumpuan dalam pendemokrasian pendidikan ialah untuk membasmi buta huruf tanpa mengira latar belakang, tahap pendidikan yang disediakan bertaraf universal dan penyediaan infrastruktur terbaik kepada semua sekolah seluruh negara. Isu dan cabaran ketiga ialah perkembangan profesionalisme guru iaitu memimpin perubahan, utamakan daya pengeluaran, perkembangan semasa dan                                                          perkembangan teknologi.

Kesimpulannya, negara Malaysia perlu melibatkan semua pihak dalam proses meningkatkan kualiti proses pembelajaran dan pengajaran samaada di dalam atau luar bilik darjah. Dengan ini, negara kita dapat menghasilkan pelajar-pelajar yang cemerlang dan terbilang untuk mendukung aspirasi negara supaya dapat melahirkan insan yang mempunyai rohani dan intelek yang terbilang.

BAB 13: PENGURUSAN ALAM PEMBELAJARAN

Bab ini pula membincangkan pengurusan alam pembelajaran di sekolah. Menurut Haji Samsudin bin Md Noor, pengurusan bermaksud satu proses untuk mendapatkan penyertaan, kerjasama dari semua ahli dalam mencapai matlamat kumpulan. Sememangnya, guru memainkan peranan yang penting di dalam bilik darjah selain mengajar iaitu sebagai pengurus, iaitu mengurus rutin bilik darjah, mengurus pelajar supaya menjalankan tugas mereka mengikut jadual bertugas, mengurus keadaan fizikal bilik darjah supaya menjadi lebih kondusif dan sebagainya.

Kecekapan guru dalam menjalankan tanggungjawab sebagai pengurus dapat membantu meningkatkan keberkesanan pengajaran dan pembelajaran. Menurut Noraisah Ibni Qasim, pengurusan alam pembelajaran penting bagi memenuhi masa yang diperuntukkan untuk mengajar, memastikan objektif pembelajaran dan pengajaran tercapai serta tidak membosankan kerana dapat menarik perhatian pelajar terhadap pengajaran tersebut.

Selain itu, pengurusan alam pembelajaran melibatkan persediaan ke alam persekolahan. Terdapat beberapa asas kemahiran yang perlu dikuasai oleh guru bagi menguruskan pembelajaran bilik darjah. Antara asas kemahiran bagi menguruskan pembalajaran bilik darjah ialah pengetahuan guru tentang nama dan latar belakang pelajar, prosedur menetapkan peraturan di bilik darjah dan perancangan yang rapi berkaitan dengan susun atur di bilik darjah.

Guru perlu bersiap sedia dari segi mental dan fizikal sebelum memasuki kelas. Elemen penting yang perlu disediakan sebelum memasuki kelas ialah kebijaksanaan dan penilitian dalam perancangan, pelaksanaan, penyeliaan, penilaian dan refleksi. Guru juga perlu merancang kurikulum, sukatan, huraian sukatan, buku teks, bahan rujukan tambahan dan maklumat tambahan daripada pelbagai sumber termasuk laman web. Guru perlu menyediakan bahan bantu mengajar dengan menitikberatkan aspek yang melibatkan inovasi dan kreativiti dalam pengajaran dan pembelajaran supaya kelas tidak menjadi beku dan kaku diikuti dengan perancangan kemajuan pelajar, merangka rancangan kerja tahunan, termasuk ujian penilaian dan pentaksiran.

Di samping itu, suasana dalam bilik darjah mempunyai pengaruh kepada para pelajar dalam pembelajaran. Terdapat beberapa ciri iklim bilik darjah yang sesuai untuk sesi pengajaran dan pembelajaran iaitu dari segi fizikal, emosi dan sosial. Bagi ciri fizikal, guru perlu memastikan susun atur yang tidak begitu padat di dalam kelas dan memastikan kelas mempunyai pelbagai kemudahan kepada para pelajar. Dari segi emosi pula, guru perlu bersifat peramah, suka hati, mencintai pelajar dan mengharapkan kejayaan pelajar mengikut tahap kemampuan pelajar. Dari segi sosial pula, ia melibatkan hubungan pelajar dengan rakan sebaya bagi membantu mereka dalam menyiapkan kerja rumah dan menjalankan tugasan kumpulan.

Aktiviti pembelajaran perlu dikendalikan dalam suasana yang kondusif. Antara cara mewujudkan suasana yang kondusif dalam kelas ialah dengan mewujudkan suasana pembelajaran yang lebih dinamik, pembentukan akhlak dan kemahiran tertentu dapat diterapkan dengan lebih mudah dan berkesan. Guru juga dapat memberikan motivasi yang berkesan kepada para pelajar dan menanam nilai murni dalam diri pelajar dengan lebih mudah dan berkesan.

Proses pembelajaran yang lebih menyeronokkan dapat membantu para pelajar memberi tumpuan dan memahami pelajaran dalam kelas. Teknik pembelajaran yang menyeronokkan perlu diaplikasikan di sekolah seperti dengan menggunakan alat bantuan mengajar, aktiviti berkumpulan dan memberikan peluang kepada pelajar memberi pendapat dan pandangan. Kaedah supaya pelajar lebih mudah ingat pula ialah dengan menggunakan kaedah akronim, menyuruh pelajar ke hadapan untuk menyelesaikan masalah di papan putih, menggunakan video dan menggunakan kaedah gallery walk.

         

     Kesimpulannya, pengurusan alam pembelajaran ini sangat penting kepada para pelajar bagi memudahkan pelajar untuk mengulangkaji pelajaran dan lebih memahami apa yang mereka pelajari. Selain itu, proses pemindahan maklumat juga dapat berjalan dengan lancar tanpa gangguan dan pelajar dapat lebih fokus kepada sesuatu topik sahaja. Guru perlu menguasai beberapa kemahiran dan teknik sebelum memasuki kelas bagi memastikan para pelajar dapat menerima ilmu pengetahuan dengan teknik yang mudah dan berkesan.

BAB 12 : PENGURUSAN PELBAGAI UPAYA

 Pengurusan murid pelbagai upaya

 

Pengurusan murid pelbagai upaya merupakan satu langkah yang diambil untuk membantu murid-murid yang mengalami masalah dalam pembelajaran. Secara amnya, pengurusan murid pelbagai upaya ini lebih terarah kepada program pendidikan kahas yang dijalankan ke atas pelajar-pelajar yang mempunyai masalah pembelajaran sama ada secara fizikal atau mental. Pendidikan kahas itu sendiri merujuk kepada program yang dibentuk untuk memenuhi keperluan pendidikan murid-murid yang berkeperluan khas. Pendidikan khas juga merujuk kepada satu pendekatan, rancangan pendidikan, strategi, kaedah dan teknik untuk mengajar murid-murid istimewa kerana mereka tidak berupaya untuk mencapai target yang sepatutnya daripada program sekolah aliran perdana.

pengurusan pelbagai upaya kepada pelajar pendidikan khas

Kajian mengeni pengurusan murid pelbagai upaya ini memfokuskan kepada empat topik perbincangan iaitu pemulihan, pengayaan, pelbagai kecerdasan dan berkeperluan khas. Program pemulihan dan pengayaan diwujudkan atas arahan Kementerian Pelajaran Malaysia bertujuan untuk memastikan murid-murid yang menghadapi masalah dalam pembelajaran mampu untuk belajar sekiranya guru-guru menggunakan kaedah pembelajaran yang sewajarnya. Manakala pelbagai kecerdasan  ialah teori yang diperkenalkan oleh seorang tokoh barat iaitu Howard Gardner. Teori ini membincangkan tentang pelbagai keupayaan yang dimiliki oleh murid yang mempunyai kecerdasan dan kepintaran luar biasa. Aspek keempat yang diberi tumpuan dalam kajian ini ialah bekeperluan khas. Melalui topik ini, pelbagai masalah pembelajaran dibincangkan seperti masalah disleksia, hiperaktif, sindrom down, autisme dan kerencatan mental. Selain itu, aspek murid pintar cerdas juga turut diberi penekanan dalam kajian ini. 

pengurusan pelbagai upaya kepada murid pendidikan khas

  

Pengurusan Murid untuk Pemulihan dan Pengayaan

1. Pemulihan

Menurut Kamus Dewan Edisi Keempat (2005), perkataan “pulih” bermaksud kembali seperti biasa atau kembali dalam keadaan semula. Manakala “pemulihan” pula bermaksud perbuatan memulihkan dan pengembalian kepada keadaan semula. Dalam konteks pelajar pelbagai upaya, pemulihan merujuk kepada kanak-kanak yang menghadapi masalah dalam pembelajaran. Pembelajaran pemulihan kebiasaannya dikaitkan dengan usaha untuk memperbaiki sesuatu kekurangan atau memperbetulkan sesuatu. Selain itu, menurut Ab. Rahman, et. al. 1997 dalam buku Pengantar Pendidikan Khas karya Mohd Zuri Ghani dan Aznan Che Ahmad (2011), pemulihan merupakan lanngkah-langkah khas yang diusahakan untuk membantu murid-murid yang menghadapi masalahpembelajaran dalam menguasai kemahiran 3M. Mereka ini kemudiannya diberikan program pemulihan sebaik sahaja masalah tersebut dapat dikesan.

Program Pemulihan merupakan langkah-langkah khusus yang dijalankan bertujuan untuk membantu murid-murid yang menghadapi masalah pembelajaran tertentu dalam kemahiran asas 3M iaitu membaca, menulis dan mengira. Golongan pelbagai upaya ini perlu dipulihkan sebaik sahaja masalah yang dihadapi itu dapat dikesan oleh guru mata pelajaran atau guru bilik darjah dengan langkah-langkah yang sewajarnya.

Menurut Kementerian Pelajaran Malaysia pula, program pemulihan ini dispesifikasikn kepada Program Pemulihan Khas yang dibina untuk membantu murid-murid yang menghadapi masalah khusus dalam pembelajaran, iaitu untuk membantu mereka meguasai kemahiran asas 3M. Menurut Jabatan Pendidikan Khas Kementerian Pelajaran Malaysia, 2008 yang diolah oleh Mohd Zuri Ghani dan Aznan Che Ahmad dalam bukunya yang bertajuk Pengantar Pendidikan Khas (2011), murid pemulihan khas didefinisikan sebagai murid yang menghadapi kesukaran dalam penguasaan kemahiran 3M disebabkan oleh faktor persekitaran dan bukan kognitif.

Secara kesimpulannya, pemulihan merupakan satu aktiviti pengajaran dan pembelajaran alternatif yang diguakan untuk membantu murid yang menghadapi masalah di dalam kelas. Pelaksanaan program pemulihan ini bermatlamat untuk menghakis jurang perbezaan terutamanya pencapaian murid dalam sesuatu aktiviti. Sekiranya matlamat ini dapat dicapai, golongan pelbagai upaya ini tidak merasa diri mereka disisihkan dan mereka dapat belajar bersama-sama dalam suasana pembelajaran yang lebih baik dalam kelas. 

2. Pengayaan

Menurut Kamus Dewan Edisi Keempat (2005), perkataan “gaya” pula membawa maksud sikap dan cara berkelakuan yag menjadi ciri seseorang. Manakala “pengayaan” pula bermaksud perihal (usaha, proses, pencorakan) menggayakan, misalnya menggayakan atau meluaskan kosa kata.. Pengayaan ialah aktiviti-aktiviti tambahan kepada aktiviti asas pembelajaran yang dijalankan sama ada di dalam waktu sekolah atau di luar kawasan sekolah. Aktiviti pengayaan disediakan untuk semua murid di dalam kelas, sama ada di peringkat sekolah rendah atau menengah dan sama ada kumpulan cerdas atau sederhana cerdas. Dalam kajian terhadap pengurusan murid pebagai upaya ini, pengayaan merujuk kepada aktiviti-aktiviti yang dilakukan oleh pelajar yang bermasalah pembelajaran untuk menambahkan pengetahuan dan memperluaskan pengalaman mereka.

Sesuai dengan keperluan pendidikan kini yang tidak lagi berpusat kepada guru, program pengayaan memberi peluang kepada murid menjalankan aktiviti secara aktif. Keadaan ini bersesuaian dengan kehendak program pengayaan yang menyediakan aktiviti bercorak belajar sendiri tanpa memerlukan banyak pimpinan dan tunjuk ajar daripada guru. Hal ini bermakna, program pengayaan bukan sahaja dapat memenuhi keperluan setiap individu dari segi memperluaskan pengetahuan dan pengalaman, malah turut merangsang peemikiran murid. 

Pengayaan boleh dibahagikan kepada dua iaitu pengayaan mendatar dan pengayaan menegak. Pengayaan mendatar merupakan aktiviti pengayaan berdasarkan kepada tahap pencapaian murid. Murid-murid dalam kumpulan akan diberi aktiviti pengayaan yang lebih mudah dan kurang mencabar daripada aktiviti yang diberi kepada kumpulan sederhana dan cerdas. Manakala pengayaan menegak merupakan aktiviti pengayaan berdasarkan minat dan bakat murid dalam kumpulan cerdas sahaja. Aktiviti ini akan dirancang dan dilaksanakan dalam bentuk yang lebih kompleks, mencabar dan dalam peringkat yang lebih tinggi daripada taraf pencapaian murid darjah biasa.

Dalam melaksanakan program pengayaan ini, beberapa prinsip perlu diberi perhatian. Antaranya ialah memberi penekanan kepada aktiviti yang bersifat kreatif dan eksperimental, membuat kerja sendiri dan hasilan kerja, menggunakan daya usaha sendiri, memberi peluang untuk mengembangkan sifat kepimpinan sosial, menggunakan kaedah dan organisasi yang mudah diubah serta melibatkan pembacaan yang luas. Selain itu, bahan bantu belajar yang sering digunakan untuk aktiviti pengayaan ialah kad-kad bacaan tambahan, lembaran kerja, permainan dan rekreasi, dan alat-alat teknologi yang lain. Bahan-bahan ini haruslah mengandungi penerangan dan penjelasan yang jelas supaya mudah difahami oleh murid.  

      Kesimpulannya, pelajar-pelajar yang mempunyai pelbagai upaya memerlukan pelajaran pada kelajuan yang sesuai. Pengurusan murid merupaka satu bidang yang penting disekolah. Maka dapat difahami bahawa pengurusan pelbagai upaya adalah merupakan sebuah usaha untuk membantu ramai individu lain yang mempunyai keupayaan yang berbeza untuk turut sama berjaya dalam akademik

BAB 11 : PENGURUSAN PELBAGAI BUDAYA

DEFINISI PELBAGAI BUDAYA

Perkataan budaya berasal daripada cantuman perkataan Sanskrit dan Melayu iaitu “budhi” dan “daya”. Menurut Mohd Taib Osman (19988) budaya sebagai satu himpunan kelengkapan dan kebendaan yang mempu memenuhi kehendak biologi dan kemasyarakatan serta dapat menyesuaikannya dengan keadaan sekeliling Budaya sekolah merujuk kepada cara dan gaya guru dan staf bekerja dalam satu kumpulan. Budaya sekolah merupakan sebahagian budaya masyarakat kerana sekolah itu lahir daripada keperluan masyarakat. Di dalam budaya sekolah, terkandungnya corak idea, norma pemikiran dan nilai-nilai yang menyumbang kepada pembentukan kelakuan individu. Antara budaya yang terdapat dalam sekolah itu ialah budaya belajar, budaya berpakaian, budaya hormat menghormati, budaya membaca, budaya penyayang.

Budaya ini selalu dipraktikan  dalam sekolah Bandar dan luar Bandar. Budaya-budaya ini harus dilaksanakan dan diamalkan  dalam diri pelajar supaya ia kekal dalam kehidupan mereka. Seterusnya budaya berpakaian juga penting dalam peringkat sekolah kerana ia akan membentuk peribadi mereka dan ia boeh membezakan pakaian pelajar sekolah denganpakaian awam.Kesimpulannya, pengurusan pelbagai budaya amat penting dalam kehidupan pelajar dan boleh menegajar erti berdisiplin. Di dalam sesebuah organisasi manusia tidk bekerja seorang diri, apa pun tugasnya dan perananya seseorang itu tetap perlukan orang lain untuk membantunya atau terlibat sama. Oleh itu budaya  yang baik itu harus perpaduan, bekerjasama, bantu-membantu, hormat menghormati dan nasihat-menasihati.

PENDIDIKAN PELBAGAI BUDAYA

                 Kepelbagaian latar belakang individu dalam masyarakat mempengaruhi kepelbagaian latar belakang para pelajar dalam institusi pendidikan (Banks, 1989). Dalam konteks Malaysia, para pelajar di institusi pendidikan terdiri daripada pelajar yang memiliki pelbagai latar belakang berbeza seperti agama, etnik, bahasa, dan budaya.Hal ini menunjukkan kewajaran mengenai kepentingan pendidikan pelbagai budaya.

Pendidikan pelbagai budaya ialah proses atau strategi pendidikan yang melibatkan lebih   daripada satu budaya, yang ditunjukkan melalui bahasa, etnik, atau ciri-ciri ras (Saha,  1997).Pendidikan pelbagai budaya boleh berlaku dalam pendidikan formal atau tidak formal.Tujuan pendidikan pelbagai budaya adalah untuk mewujudkan kesedaran, toleransi, pemahaman, dan pengetahuan yang mengambil kira perbezaan dan persamaan antara budaya dan kaitannya dengan pandangan dunia, konsep, nilai, keyakinan, dan sikap.

         

 Pendidikan pelbagai budaya dapat dilihat dari tiga aspek: konsep, gerakan, dan proses (Banks 1989). Dari aspek konsep, pendidikan pelbagai budaya merupakan idea yang melihat semua pelajar mempunyai hak yang sama untuk belajar di dalam kelas tanpa membezakan mereka dari segi jantina, kelas sosial, etnik atau kriteria lain.Dari aspek gerakan, pendidikan pelbagai budaya didefinisikan sebagai usaha untuk mengubah institusi-institusi pendidikan sehingga pelajar daripada semua kaum, kelas sosial, jantina dan lain-lain memiliki peluang yang sama untuk belajar. Dari aspek proses, pendidikan pelbagai budaya dapat difahami sebagai proses untuk mencapai tujuan agar kesamaan pendidikan dapat dicapai oleh semua pelajar.

PRINSIP PENDIDIKAN PELBAGAI BUDAYA

         Pendidikan pelbagai budaya adalah pendidikan asas untuk menyediakan semua pelajar bagi memberi sumbangan secara maksimum dalam kehidupan dunia masa sekarang. Pendidikan pelbagai budaya harus termasuk dalam setiap kurikulum. Pendidikan pelbagai budaya meliputi tujuan-tujuan pembelajaran afektif dan kognitif. Populasi pelajar dengan latar belakang yang pelbagai akan mengarah kepada pembelajaran yang terbaik bagi setiap individu pelajar.

PENDEKATAN  PELAKSANAAN PENDIDIKAN PELBAGAI BUDAYA

          Guru menolong pelajar untuk meningkatkan pencapaian akademik dalam semua bidang termasuklah kemahiran asas dengan menggunakan bahan pengajaran yang sensitif dan sesuai dengan latar belakang pelajar. Guru memberi perhatian kepada suara hati pelajar. Komunikasi secara verbal dan bukan verbal antara guru dan pelajar hendaklah dianalisis untuk meningkatkan penyertaan pelajar semasa proses pembelajaran.

           

Pelajar perlu merasa selesa dan diterima apabila mereka membawa identiti budaya mereka ke dalam bilik darjah. Pengajaran pendidikan pelbagai budaya juga harus fleksibel kerana tidak ada satu pun kaedah pembelajaran sesuai untuk seluruh pelajar. Pengajaran pendidikan pelbagai budaya adalah berpusatkan pelajar, tidak sesuai apabila menggunakan kaedah kuliah. Pendidikan pelbagai budaya berasas kepada prinsip: penghargaan, empati dan kesamarataan Cara belajar pelajar dan cara guru mengajar hendaklah difahami bagi membina dan mengembangkan kaedah pengajaran yang lebih berkesan. Pendidikan pelbagai budaya hendaklah dimasukkan ke dalam kurikulum secara formal.

     

Pendidikan pelbagai budaya mesti memberi kesan kepada kurikulum di setiap peringkat. Pendidikan pelbagai budaya hendaklah mengajar pelajar untuk berfikir secara kreatif dengan memberi kebebasan untuk bertanya. Memerlukan pemahaman terhadap budaya kaum lain. Pendidikan pelbagai budaya mesti menggunakan masyarakat sebagai sumber.

PENGURUSAN PELBAGAI BUDAYA DALAM BILIK DARJAH

 Banks (1989) menyatakan Sensitif terhadap tingkah laku para pelajar dari pelbagai latar belakang. Sensitif terhadap kemungkinan wujudkan kontroversi tentang topik yang diajar. Menggunakan teknik pembelajaran secara berkumpulan (koperatif) untuk meningkatkan integrasi etnik dalam pembelajaran

Najeemah (2017) menyatakan Guru mesti tidak berat sebelah dan perlu berfikiran terbuka. Guru perlu jujur dan menghargai alternative budaya seperti bahasa, kepercayaan nilai dan tingkah laku. Guru mestilah menggangap bahawa kepelbagaian budaya memberi manfaat kepada mereka. Dengan pengetahuan yang ada guru dapat memahami pelajar daripada budaya yang berlainan.

Kesimpulannya, pengurusan pelbagai upaya ini sangat berkait rapat dengan prinsip pendidikan pelbagai upaya dan pengurusan pelbagai budaya dalam bilik darjah. Hal ini kerana, setiap murid mempunyai latar belakang yang berbeza dan mempunyai pelbagai budaya serta nilai yang mereka pegang. Oleh itu, kita perlu saling hormat-menghormati antara satu sama lain supaya kita dapat memahami budaya masing-masing.

BAB 10 : PENGURUSAN PENASIHATAN MURID

        Topik 10 ini berkaitan dengan pengurusan penasihatan murid. Bab ini menjelaskan tentang fungsi seorang guru bukan sahaja mengajar bahkan sebagai penasihat kepada para pelajarnya agar mereka yang mempunyai masalah dapat dibantu dengan sebaiknya. Sesi kaunseling terhadap pelajar amat perlu terutamanya bagi pelajar yang mempunyai masalah dalam pembelajaran mahupun kendiri. Pengurusan penasihatan murid ini sangat penting untuk dilaksanakan agar masalah-masalah                                                                       yang berlaku dapat diatasi hingga ke akar umbi.  

      Namun begitu, pelbagai aspek haruslah ditekankan ketika memberikan sesi kaunseling dan bimbingan iaitu dengan mematuhi kod etika bimbingan & kaunseling serta tidak melakukan perkara yang bercanggah daripada aspek bimbingan & kaunseling. Sebagai seorang guru, sikap profesional dalam menangani isu dan masalah pelajar sangat diperlukan agar pelajar dapat memberikan kerjasama dalam menyelesaikan masalahnya.

            Tuntasnya, pengurusan penasihatan murid merupakan suatu bentuk tindakan untuk memberi bimbingan dan panduan kepada murid untuk membuat pilihan yang baik untuk kehidupan mereka dan ia juga merupakan suatu tugas yang memerlukan ibu bapa, pihak sekolah, guru dan murid untuk memberi kerjasama bagi sama-sama terlibat untuk membantu.

BAB 9 : PENGURUSAN TINGKAH LAKU

        Topik 9 ini berkaitan dengan peraturan dan disiplin murid, pengurusan devian dan salah laku serta pekeliling dan peraturan. Guru hendaklah menangani masalah devian yang berlaku dalam kalangan pelajar secara profesional. Guru juga mestilah bijak dalam mencorak anak didiknya agar mereka tidak berasa tersisih dan melakukan salah laku. Pelajar memerlukan perhatian yang sama rata daripada guru dan hal ini haruslah dilaksanakan oleh guru tanpa ada unsur pilih kasih. Program Pengurusan Tingkahlaku adalah merupakan dokumen bertulis yang menjelaskan perkara-perkara seperti jenis perlakuan yang dinilai, kekerapan perlakuan dan keadaan semasa perlakuan dinilai. Sebagai contoh, setiap guru mesti ada satu bentuk sistem pengurusan tingkah laku-kawal kelas bagi membolehkan berlakunya pembelajaran yang sihat dan produktif. Guru perlu membimbing tingkah laku murid ke arah positif dan menghentikan tingkah laku negatif agar murid bebas dari sebarang gangguan. Terdapat beberapa langkah asas bagi pengurusan tingkahlaku iaitu dengan mengenal pasti jenis tingkahlaku yang hendak dikaji terlebih dahulu dan kemudian tentukan sasaran. Seterusnya pilih strategi yang hendak digunakan serta mengkaji kesan dan akhir sekali mengaplikasi strategi baru jika perlu. Terdapat tiga perkara asas dalam pengurusan tingkah laku. Perkara tersebut adalah peneguhan, hukuman, dan prompts.

a) Peneguhan

Peneguhan merupakan satu bentuk objek, stimuli atau perbuatan. Ia diberikan kepada tingkah laku tertentu dengan tujuan untuk meningkatkan kekuatan dan kekerapan tingkah laku tersebut. Hal ini menunjukkan bahawa tingkah laku dapat digalakkan melalui amalan peneguhan.

b) Hukuman

Hukuman merupakan satu bentuk tingkah laku yang diberikan selepas melakukan sesuatu tingkah laku yang salah. Hukuman boleh dibahagikan kepada tiga bahagian. Bahagian pertama adalah satu tingkah laku tertentuterjadi. Bahagian kedua pula menyatakan tentang satu konsikuen serta mengikuti tingkah laku tersebut dan bahagian ketiga adalah sebahagian hasil daripada tingkah laku yang kemungkinan tidak berlaku lagi di masa akan datang.

  

   

          Kesimpulannya, pengurusan tingkah laku ini adalah bermula daripada guru dengan menunjukkan tingkah laku yang baik terlebih dahulu. Setiap murid mempunyai sikap yang berbeza maka guru hendaklah belajar untuk memahami sikap murid dan mengambil tindakan yang sewajarnya ke atas sesuatu tindakan itu.